Kom ons aanmoedigen – Eerstejaars Dames 2018.

Door Remy Chou

Het wordt een goede aftrap van het seizoen.”

Aftellend naar 9 december, de dag waarop het NK kettingtrekken weer van start gaat, zullen we elke paar dagen een kort interview houden met de deelnemers. Wat motiveert hen? Hoe bereiden ze zich voor? Wat is hun strategie om sneller dan de rest de 2000 meter durende ‘sprint’ van pijn af te maken? Na twee lichte edities van ‘Kom ons aanmoedigen’ zijn we eindelijk beland bij het zwaardere geschut. Kom lekker mee visualiseren, eiwitshakes kopen en brak ergoën met Eerstejaars Dames 2018. Zoals ooit mooi gezegd is door één van de coaches: wat is EjD’08 + EjD’10? Dat is EjD’18! (voor alle nieuwe leden van Orca: dit zijn de eerstejaars ploegen waarin o.a. Claudia Belderbos en Inge Janssen in hebben geroeid. Deze ploegen hebben allebei het eerstejaars klassement gewonnen.)

EJD 3.0

Het is ‘dubbele-trainingzaterdag’. Het initiatief om de eerstejaars wedstrijdploegen lunch te laten regelen voor tussen de trainingen door is goed aangeslagen; de kantine is gezellig volgepakt met wedstrijdroeiers. Verstopt tussen de zakken volkoren brood, potten pindakaas en pakken hagelslag door, vind ik de dames van EjD’18. Met z’n achten staan ze gezellig hun ergotraining te bespreken onder het genot van de lunch die zij hebben georganiseerd. Lichtelijk geïntimideerd door hoe hecht de ploeg is en omdat ik ze niet wil storen tijdens hun lunch (en het feit dat het merendeel van de dames groter is dan ik), loop ik onder begeleiding van één van hun coaches op ze af.

Remy: Hallo dames, ik hoop dat jullie coaches jullie al een beetje heeft ingelicht over wat er gaat gebeuren. De dames kijken een beetje vaag. Of ze heeft het niet doorgegeven en heeft ja gezegd zonder jullie toestemming… De coach geeft inderdaad toe dat ze toe heeft ingestemd zonder de ploeg te vragen. Maar ik kom jullie net zoals de andere eerstejaars ploegen interviewen. Dezelfde insteek: zoveel mogelijk quotes en vooral lekker door elkaar heen praten. Hoe hebben jullie je voorbereid?

Het blijft een tijdje stil. Totdat zeven dames en de coach in de lach schieten. Nienke, één van de lenteleden van de ploeg, blijft stil.

EjD’18: Ja Nienke, hoe bereiden wij ons voor? Goed slapen, heel veel ergoën en shotjes. Nienke heeft gisteravond iets te veel gedronken en kwam vandaag dus brak op de ergotraining. Gelukkig hebben we deze week drie ergotrainingen gehad, dus heeft ze genoeg efficiënte trainingen kunnen draaien. Willemijn heeft voor ons ook een ergometer playlist gemaakt. Die muziek gaat ons over onze grenzen trekken. Allemaal dingen zoals ACDC en Eye of the Tiger, we moeten natuurlijk wel beginnen met oefenen op Eye of the Tiger hè. Een groot deel van onze voorbereiding bestaat ook uit visualiseren. Dit gaan we binnenkort doen met Yvette. En dan niet alleen visualiseren over hoe die 2000 meters er uit gaan zien, nee, we beginnen direct met wat je gaat doen als je opstaat (het antwoord is rekken). “Komt Eye of the Tiger echt op? Gaan ze dit nummer echt 100x draaien op één dag?” “Rustig allemaal, dit gaan we ook allemaal duidelijk bespreken.”. We gaan echt heel veel doorspreken.

Remy: Hoe gaan jullie er in?

EjD’18: Winnen. Beesten. Eruit halen wat er in zit. Nee, het is laf als je er met zo’n mentaliteit ingaat. We gaan voor top 10. Vorig jaar deden er namelijk 20 ploegen mee. “Nee we gaan voor top 5!”. We moeten een doel stellen voor onszelf en ons er vooral aan blijven herinneren. Telkens herhalen wat we moeten doen. Blijven ademen is ook zoiets waar we ons aan moeten herinneren, toch Maartje? Maartje krijgt een post-it op haar ergometer met daarop: blijf ademen. “Nee gewoon nog korter: ADEM”. Als je klaar bent mag je pas stoppen met ademen. Daarnaast moeten we onszelf blijven herinneren om te blijven draaien. Veel draaien. Heel veel draaien.

Remy: Wat verwachten jullie ervan?

EjD’18: We hebben de tijden van vorig jaar bekeken en we gaan/hopen het sowieso beter te doen dan de dames van vorig jaar. We gaan al harder dan de damesclubacht van vorig jaar (waar Willemijn, Margje en Zinzi zelf in zaten). De tijden van vorig jaar waren echter wel redelijk hard, dus het blijft spannend. Gelukkig hebben we Nienke die kan eindsprinten op 1:30. “Hey jongens, ik voel geen druk.”. “Je weet dat we met z’n allen 16 km moeten doen hè.”. “Ja dat is het kutte, ik kan niet eerder stoppen.”. Nienke gaat 3000 meter doen. Gelukkig merk je het niet echt dat je meer meters doet. Oké, op een gegeven moment loopt het tellertje minder snel af. Je doet er langer over dan normaal, als je sneller bent. Hopelijk doen de ergometers het dit jaar wel gewoon, vorig jaar waren er allemaal problemen met dragfactors en dergelijke. “ik heb heel erg zin in een boterham.” “Heeft iedereen al eiwitshakes besteld?”. Ja we hebben allemaal samples besteld. “Is het een vereiste, die eiwitshakes? Ze zijn zo vies, ik krijg gelijk associaties met barfjes.”.

Remy: wat gaan jullie doen als jullie klaar zijn?

EjD’18: Een halfuur liggen, niks doen. ADEMEN! Dat is voor Maartje vooral belangrijk. “Het komt wel steeds terug hè?” “Wie draagt me?”. Het wordt een goede aftrap van het seizoen. “Niet op de koude vloer gaan liggen hè.”. “Neem jij dan een dekentje voor ons mee?”. Eye of the tiger is je dekentje, het houd je warm. We gaan samen eten als het klaar is. We zijn namelijk als één van de laatste, om vijf uur pas. Het is veel chiller voor je lichaam, omdat je op dat tijdstip al opgewarmd bent, in plaats van om acht uur, waar je nog helemaal niet klaar bent. “Ik ben vandaag om kwart over zes opgestaan, heb een boterham gegeten en ben weer gaan slapen.”. Nienke heeft helemaal niks gegeten, toch Nienke? “Ik leef op pepernoten.”.

Remy: Wat maakt jullie speciaal?

EjD’18: er klinkt luid gelach. Margjes blonde wapperende haren, “nee maar serieus, toen we bij de Dom waren, herkende ik jullie aan Margjes blonde wapperende haren.” “Ik zag gewoon vier knuffelende mensen”. De kersttrui van Eveline, Nienke. Maar serieus gezien, zijn we heel snel heel hecht geworden. Dat zorgt er wel voor dat je elkaar sneller gaat motiveren en dat is heel chill als je een training in gaat. We hebben ongelofelijk veel ploeggevoel. We zijn ook beter op hoog tempo dan op een ED tempo, in de boot dan. We zijn ook heel slecht in slogans bedenken. We hebben nog een slechte slogan nodig, zoals die van EjLD’18 bijvoorbeeld. ‘Licht roeien, zwaar winnen’ best wel slecht. Dat lichte roeien werkt niet zo goed bij ons. “Misschien zwaar roeien, zwaarder winnen?”. ‘Succes is een keuze’ is ook een slechte slogan. Je kan ook niks doen en succes krijgen. “Nee, dat kan helemaal niet, je moet altijd een keuze maken. Bij het winnen van de loterij is het kopen van een lot bijvoorbeeld een keuze.”. “Daar heb je een punt.”. Misschien moeten we het interview even kort houden, we zijn te veel off topic gegaan. “Ik zag het interview van EjLD al en toen las ik dat iedereen aan de beurt kwam. Toen dacht ik al ‘nee, kut’”.

Remy: Hebben jullie nog woorden voor de lezers om ze over te halen om naar de NKIR te gaan?

EjD’18: Nou Nienke gaat 3000 meter roeien. Ze trapt alle vrouwen eruit en sommige mannen. Jazeker, mannen! “Zullen we de focus op de groep houden?”. We hebben acht hele mooie vrouwen. Gewoon acht lekkere vrouwen zien zweten, wie wilt dat nou niet? Het is hartstikke gezellig als je komt kijken. Help deze ploeg aan een man!