De verhalen van de coaches van de DamesClubC4’en van weleer

Twee verhalen van coaches van de DamesClubC4, over het jaar 2015- 2016 en het jaar 2016 – 2017.

Vrouwelijke avonturen

Door Eline Katsma, coach DCLC4’16

De dames van ‘Beauty and the Boat’ (DCLC4+’16) werden vakkundig gecoacht door Alec Hardenbol, Chantal van Zeeland, Eline Katsma en Eveline Tollenaar. Zo zijn de dames allemaal vaste krachten geworden op Orca: wedstrijdroeiers, clubachters, coaches en commissietijgers, allemaal uit één ploeg. Hoe doe je dat als coach? Hoe krijg je een stel dames zo ver om al hun comfort op te geven op een ergometer, hun vrouwelijke schoonheid op te offeren om keihard te gaan beuken en hoe je dat combineert met een gezonde hoeveelheid feesten. Eline, take it away.

Wat ons enorm heeft geholpen, is de vele uren die we samen hebben besteed, vier keer per week samen trainen en tijdens het seizoen ook nog eens in het weekend elkaar zien. Op die manier werden we automatisch een hele hechte ploeg, terwijl we op het eerste gezicht erg verschillende persoonlijkheden hebben.

Elke avond hadden ze het weer over de komende wedstrijd, ergosessie of boottraining. Welke streef ze wilden trappen of welke ploeg ze per se wilden verslaan. En dan moet je er als coach af en toe tussen komen om het gesprek op te breken omdat het alleen maar over roeien gaat. Want ClubC4 gaat niet alleen over roeien. Het gaat ook over samen eten, keihard feesten, Orcaborrels uitspelen, shoppen voor ploegkleding en vervolgens met ploegsokken eindigen, Eurovision Songfestival kijken en met z’n allen op vakantie gaan.

Als coachteam raak je ook heel hecht: samen klagen over het geklaag van je roeiers, samen juichen om hun/onze prestaties en roddelen tijdens het coachen terwijl de roeiers onder een brug doorroeien. De hechtheid van het coachteam werkte zeer aanstekelijk bij de roeiers, net zoals ons fanatisme.

Een paar van onze hoogtepunten zijn toen we derde werden op de HNOT en dat we na een seizoen lang ‘strugglen’ ,voor thuispubliek, nog wisten te pieken op de composlot. Daarnaast zijn wij ontzettend trots op wat we opgeleid hebben. Irma is gaan Clubachten en heeft veel ingevallen bij EjD, Leanne is wedstrijd gaan roeien en coachen en is het bestuur in gegaan, Margje heeft Clubacht en EjD gedaan, Janna is fanatiek blijven roeien en is voorzitster van de Kampcie geworden, Willemijn is lid geworden bij de Intro van 2016, is gaan coachen en is talentenacht gaan doen, Eveline heeft de afgelopen DCLC4 gecoacht, heeft geselecteerd voor lichte dames en is een vaste waarde geworden binnen de Indoor commissies.

De horrorwinter van ’16

Door Maarten en Zikun, coaches van DCLC4’17

Het was de winter van ‘16/’17. Hoewel roeiers in de meest barre omstandigheden vaak gewoon het water betreden, is dit ten tijden van vorst een ander verhaal. Desalniettemin moet er getraind worden om zo sterk mogelijk te beginnen aan het competitieseizoen, zo ook de DClubC4+. In de eerste week van de strenge kou was het nog gemakkelijk om een alternatieve training te draaien. Zo hebben de dames flink hun core en beenspieren kunnen trainen. Met een extra ergometersessie werd tevens de conditie op peil gehouden.

Hoewel het roeien in de DClubC4+ gaat om hard trainen en alles uit jezelf halen, moeten de trainingen ook leuk blijven. Zo hadden Zikun en ik moeite met het bedenken van alternatieve trainingen. Als we de dames nóg vaker op de ergometer zouden zetten, zouden we een aantal boze blikken ontvangen. Daarnaast hadden we zo’n beetje alle core- en beenspieroefeningen al een paar dagen achter elkaar gedaan.

De training die hierna volgde was een van de leukste trainingen van het jaar. Hoewel je natuurlijk coach bent van een roeiploeg, is het ook wel eens leuk om zelf mee te trainen. De avond van een standaard boottraining gingen we met z’n allen naar het Griftpark voor een hardlooptraining. Nadat we een onszelf warm hadden gelopen, begon het echte werk. Het werd een gezellige en intensieve avond van vele sprintjes en beenspieroefeningen. Zo zie je maar weer dat je als coach niet alleen op je fiets hoeft te zitten en op je pedalen langs het Merwedekanaal hoeft te trappen.

Bovendien is het een heerlijk gevoel om bij wedstrijden te zien waarvoor je wekenlang hebt getraind. De volle focus van de dames, die keihard onbekende roeiwateren overmeesteren. Het geeft je een enorme drang om zo hard mogelijk mee te schreeuwen langs de kant. En dat is uiteindelijk waar je het allemaal voor doet.